Jedzenie owoców na noc powoduje fermentację. Lepiej od razu napije się wina.
Motto nie jednego studenta: nie stać mnie na zakupy spożywcze, ale nie odmówię wieczornego kieliszka, bądź całej butelki wina.😅
Nie przypadkowo dziś (17.11) obchodzimy na raz dzień młodego wina i studenta!Może picie to sama przyjemność, ale ucząc się o nim, uczucie jest podobne do kaca następnego dnia haha
Jednak jeżeli chcesz podjąć słuszną decyzję sięgając kolejnym razem po butelkę wina warto przeczytać poniższe informacje. Już nigdy więcej nie sięgniesz po Carlo Rossi.
1) Czym jest wino?
To napój z winogron lub ich soku!
Sake to nie wino !
2) Podział win:
Istnieje wiele rodzajów win, co związane jest z mnogością odmian winorośli, oddziaływaniem środowiska na ich wzrost i różnymi technikami winifikacji.
Podstawo wyróżniamy wina gronowe: białe, różowe i czerwone.
Biorąc pod uwagę procentową ilość alkoholu w trunku, wyróżniamy wina stołowe (zawartość alkoholu w granicy 9-15%) oraz wina wzmacniane o zawartości alkoholu równej 17-22%.
Świetnie sklasyfikować można je również ze względu na szczep winogron.
3) Zapach, aromat i bukiet
„Zapach” i „aromat” w stosunku do wina to pojęcia w zasadzie tożsame, z tym że pojęcie „aromat” jest szersze – dotyczy także wrażeń pośrednich, płynących z jamy gardłowo-nosowej. Pojęcia „bukiet” używamy tylko w stosunku do zapachów wina dojrzałego, a więc głównie tych, które pojawiły w czasie starzenia.
4) Podstawa win
FERMENTACJA ALKOHOLOWA, to istota powstawania wina. Jest to proces biochemiczny, w wyniku którego dochodzi do przemiany glukozy (cukru zawartego w dojrzałych owocach winogron) pod wpływem enzymów wytwarzanych przez drożdże w odpowiedniej temperaturze. W efekcie powstaje alkohol etylowy i tlenek węgla (IV) zwany potocznie dwutlenkiem węgla. Produkt uboczny w postaci dwutlenku węgla jest wykorzystywany do produkcji jakościowych win musujących.
5) Produkcja win białych i czerwonych:
Proces fermentacji dla win białych i win czerwonych prowadzony jest w różny sposób. Zawartość alkoholu po fermentacji alkoholowej nie powinna przekroczyć 15,5% alkoholu. Jest to graniczne stężenie alkoholu, przy którym mogą zachodzić w drożdżach procesy biochemiczne. Zdarzają się przypadki gdy stężenie alkoholu w winie spokojnym, czyli takim gdzie alkohol pochodzi wyłącznie z naturalnego procesu fermentacji, może sięgać nawet 16%.
6) MACERACJA
Proces podczas produkcji wina, głównie czerwonego i różowego. Istotą maceracji jest przekazanie pigmentu/koloru do fermentującego wina. Przy okazji barwienia wina przekazywany jest również związek chemiczny zwany taniną. Jest to rodzaj garbnika, który zlokalizowany jest w dużych ilościach w skórkach winogron. Tanina buduje strukturę wina i pozwala winu na dłuższe dojrzewanie. Jednak zbyt długa maceracja może skutkować brakiem równowagi między stylem wina, jego kolorem a ilością taniny. Dlatego maceracja musi być prowadzona pod czujnym okiem enologa, z ciągłym monitorowaniem zmian jakie za-chodzą w zbiorniku.
7) DEKANTACJA
To dosłownie zlanie płynu nad osadem. Zwyczajowo czynność wykonywana przez sommelierów w restauracji w celu przygotowania wina do podania gościom w najlepszych możliwych warunkach. Dekantacja ma uzasadnienie gdy:chcemy dotlenić wina długodojrzewające,otwieramy wino z możliwym osadem,zauważymy w białym winie kamień winny,okruchy korka dostały się do wnętrza butelki,chcemy podnieść prestiż wina.W związku z tym, nie ma przeciwskazań do dekantacji wina. Możemy dekantować wszystkie rodzaje wina. Zarówno czerwone, białe, jak i różowe, a nawet musujące. Dekantacja jest czynnością zalecaną. Z pewnością najprostszą formą dekantacji jest nalewanie wina do kieliszka.
8) Po trafieniu wina do kieliszka- trzy nosy
- Po raz pierwszy wąchamy winonapój uzyskiwany na drodze całkowitej lub częściowej fermentacji bez zamieszania wina w kieliszku, próbując wyczuć zapachy najbardziej ulotne i delikatne, ale też najwyraźniejsze, samoczynnie ulatniające się znad powierzchni wina. To tzw. pierwszy nos.
- Za drugim razem należy wino zamieszać w kieliszku, delikatnym kolistym ruchem nadgarstka, aby wydobyć cięższe aromaty. Aromaty uwalniają się tu właśnie podczas mieszania, kiedy do wina dostaje się powietrze (tlen), które pozwala się im uwolnić. To tzw. drugi nos.
- Warto też powąchać pusty kieliszek. To tzw. trzeci nos, który z grubsza pozwala nam powiedzieć co nieco o przyszłości tego wina, jego ewentualnym potencjale.
9) Podczas analizy węchowej obserwujemy w winie:
- Intensywność aromatów: Niezależnie od samej jakości aromatów, wino będzie mocniej lub słabiej pachniało. To najłatwiejszy etap analizy węchowej, o ile oczywiście doświadczenie pozwala nam ocenić, kiedy mamy do czynienia ze słabymi, a kiedy silnymi aromatami. Szczególnie ważna jest intensywność „pierwszego” nosa. Po zakręceniu kieliszkiem niemal każde wino odsłoni nam swoje aromaty. Kiepskie wina bywają jednak niekiedy niemal pozbawione „pierwszego” nosa.
- Jakość aromatów: To częściowo subiektywna ocena: ocenić bowiem musimy po prostu, czy aromaty obecne w winie podobają nam się, czy budzą odrazę. Ale to tylko część oceny. Na tym etapie musimy także rozstrzygnąć, czy zapachy są prawidłowe od strony technicznej, tj. czy winiarz nie dopuścił do powstania jakiejś wady (brettspecyficzny zapach, kojarzony z oborą i gnojówką, spowodo… (…), lotna kwasowość, zbytnia redukcja, nadmierna oksydacjazmiany fizykochemiczne zachodzących w winie (lub moszczu) p…, choroba korkowa itd.).
- Charakterystykę aromatów: Aromaty trzeba jakość nazwać i opisać. Poniżej publikujemy podpowiedź, jakie aromaty najczęściej spotykamy w winach. Przydatną pomocą naukową są materiały dołączone do zestawów Le Nez du Vin opracowanych przez Jeana Lenoira.